Przejdź się po sklepie Shadrinsk

Szadrinsk został założony w 1662 roku w dolinie rzeki Iset. Szybko stało się głównym centrum handlowym w dzielnicy Isetsky. Kupcy „przejęli” cały handel zbożem. Miejscowi mieszkańcy wzbogacili się i za swoje uczciwie zarobione pieniądze zbudowali kamienne miasto. Jednocześnie w historii miasta zapisano tragiczne karty. Na przykład w XVIII wieku pożar zniszczył prawie wszystko, ale został odbudowany.

Rosyjski prozaik Dmitrij Mamin-Sibiryak, znany ze swoich dzieł o życiu Uralu, tak opisał przedrewolucyjne miasto: „

Prawie wszystkie domy przy ulicy Oktyabrskiej to arcydzieła architektury kamiennej. Budynki nie są szczególnie stylowe ani różnorodne, ale każdy ma swoją własną historię. W jednym z domów przebywał marszałek Gieorgij Żukow, w drugim rozgrywała się fabuła opowiadania Mamina-Sibiryaka „Okrucieństwo”.

Szadrinsk można poznać w teatrze miejskim, zbudowanym pod koniec XIX wieku. Był świadkiem wszystkich fatalnych wydarzeń, które miały miejsce w kraju w ubiegłym stuleciu. Dziś kwitnie tu twórcze życie, a praca jest ceniona w całym regionie Kurgan.

Warto odwiedzić także muzeum historii lokalnej. Możesz spędzić godziny oglądając rzeźby, rzadkie książki, obrazy, starożytne monety, broń i wiele więcej. Przed rewolucją Shadrinsk był zamożnym miastem, dlatego jest tu wiele eksponatów.

Do dziś przetrwała pierwsza katedra miasta, Sobór Przemienienia Pańskiego na Placu Michajłowskim. Został zbudowany w XVIII wieku. Do dziś w katedrze odprawiane są nabożeństwa i nabożeństwa. Do budowy otwarto jedną z pierwszych cegielni w Shadrinsku, a także odlewnię do odlewania dzwonów.

W Szadrinsku produkowano także porcelanę, nici i wino. Budynek, w którym mieściła się gorzelnia, zachował się jednak w pierwotnej formie. Można go łatwo rozpoznać po zdobionym frontonie i gzymsie. Dziś obiekt znajduje się na liście obiektów dziedzictwa kulturowego o znaczeniu regionalnym.

Jedna z głównych bohaterek rosyjskiego folkloru, Elena Piękna, została „zarejestrowana” w Shadrinsku. Lokalny historyk Aleksander Zyryanow opisał historię księżniczki z jej rodzinnego rejonu Shadrinsky i przesłał swoje notatki kolekcjonerom ustnej sztuki ludowej. Rękopis do dziś znajduje się w archiwach Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego.

Dzięki niej dziś Shadrinsk obnosi się ze wspaniałą mapą Rosji, a księżniczka stała się jej twarzą. Tutaj Piękna Elena ma swoją rezydencję w starej rezydencji, a także rzeźby w głównej bibliotece, występy w lokalnym teatrze, a nawet muzeum.

Równie niezwykłym symbolem historycznym jest gęś Shadrinsky. To pachnąca potrawa i hodowana tu rasa ptaków, której korzenie sięgają czasów Katarzyny II. Jeśli usłyszysz wyrażenie „Oto gęś Shadrinsky!”, wiedz, że mówimy o przebiegłej i zaradnej osobie.

Ponadto gęsi pojawiają się na stronach opowiadania Jewgienija Fiodorowa o tym samym tytule, a nawet pojawiają się w herbie dzielnicy Shadrinsky. Jego wizerunek wykorzystano także w rzeźbie „Stare Miasto”, gdzie gęś czule przytula się do młodej dziewczyny w chustce. Turyści często przychodzą do tego pomnika, aby zrobić zdjęcia na pamiątkę.

Ludzie przyjeżdżają do Szadrinska nie tylko po to, by poznać historię kamiennej architektury, ale także po to, by poznać źródła mineralne odkryte tu w latach 70. XX wieku. Uralska woda mineralna jest nie tylko zbawienna dla organizmu, ale także smaczna, ponieważ nie ma silnego zapachu siarkowodoru. W sumie w Shadrinsku odkryto około 30 studni.

Z części z nich korzystają lokalne sanatoria, inne są otwarte dla każdego. Na przykład źródło nr 305 w pobliżu drogi Shadrinsk-Mylnikovo.

Shadrinsk jest również dobrze znany miłośnikom wyścigów motocykli lodowych; nazywany jest także Lodowym Hipodromem. Miasto jest także gospodarzem mistrzostw Rosji w tym sporcie, a miejscowy klub „Torpedo-SHAAZ” dwukrotnie zdobył tytuł mistrzowski.

Источник: МОСКОВСКИЙ КОМСОМОЛЕЦ