Trzy mity o długowieczności – dieta, alchemia i źródło wiecznej młodości

Trametes versicolor (ogon indyjski) to jedna z odmian legendarnego grzyba lipowego, którego chińscy magowie używali do przedłużania życia swojego i innych. fot. freepik

Trametes versicolor (ogon indyjski) to jedna z odmian legendarnego grzyba lipowego, którego chińscy magowie używali do przedłużania życia swojego i innych. fot. freepik

Radziecki spis powszechny z 1959 r. wykazał 592 obywateli w wieku powyżej 120 lat, ale współcześni uczeni uważają, że takie twierdzenia rzadko są potwierdzane.

Przed 50. rokiem życia starasz się wyglądać młodziej, ale z biegiem czasu zaczynasz wyglądać młodziej. W starożytności niektórzy ludzie przypisywali swoją długowieczność szczególnym okolicznościom.

Powszechnie wiadomo, że istnieje specjalna „dieta długowieczności”. Jeśli jedzą umiarkowanie i wybierają optymalną kombinację pokarmów, mogą żyć nawet 130 lat. A może nawet więcej.

Niestety naukowcy nie potwierdzili jeszcze związku pomiędzy uniwersalną dietą a długowiecznością. Oczywiście rozsądna i zdrowa dieta może przedłużyć życie, jednak warto mieć świadomość, że wszystko jest bardzo indywidualne.

Co więcej, wiele „diet” wymienianych przez stulatków wydaje się banalnych.

Na przykład Francuzka Jeanne Calment twierdziła, że ​​dzięki codziennemu spożywaniu ciemnej czekolady, wina i oliwy z oliwek przeżyła ponad 122 lata.

A Jean Magnes, Amerykanka, która dożyła ponad 100 lat, nigdy nie wątpiła, że ​​żyje tak długo, bo uwielbiała tosty z masłem orzechowym i kawę ze śmietanką.

Metody osiągania długowieczności i nieśmiertelności stały się bardziej wyrafinowane po tym, jak kilku chińskich cesarzy uzależniło się od „mikstur uzdrawiających” przygotowywanych przez nadwornych magów. Powstała doktryna zwana „alchemią wewnętrzną”. Jest to zestaw praktyk duchowych obejmujący elementy jogi, medytacji i ćwiczeń oddechowych. Niebezpieczny eliksir wykonany z rtęci został zamieniony w magiczny rytuał.

Praktyka „wewnętrznej alchemii” jest kontrowersyjna, a nawet szkodliwa, gdyż głodzi (poprzez zjadanie własnej śliny) i opóźnia proces usuwania odpadów metabolicznych z organizmu.

Pomocne może okazać się myślenie o „wewnętrznej alchemii” jako o rodzaju systemu treningu psychologicznego.

Pomysł na niesamowitą substancję, która ma właściwości odmładzające organizm i przedłużające życie, jest bardzo wytrwały.

W wielu legendach i mitach głównymi składnikami takich eliksirów są najczęściej mleko i miód, orzechy laskowe, łosoś, grzyby reishi, lingzhi (grzyb lakierniczy) czy życiodajne jabłka. Czasami można znaleźć prostszy czosnek, szparagi lub buraki.

Na przykład wybitny rosyjski naukowiec Ilja Mechnikov kompetentnie próbował udowodnić, że eliksir nieśmiertelności to twaróg przygotowany na bazie specjalnych paluszków kwasu mlekowego.

W dzisiejszych czasach starożytna wiara w panaceum na starość została przełożona na marketingową ideę superfoods. Produkty reklamowane jako posiadające właściwości zdrowotne dzięki specjalnym właściwościom. Wszystko zaczęło się od bananów, których przez długi czas nie można było sprzedać w Europie. Skończyło się na zjedzeniu zielonej kawy, jagód goji i nasion chia. Pewnie też znasz te triki.

Źródło: Кубанские Новости