Grzyby poruszają się w przestrzeni i wysyłają sobie wiadomości - coś w rodzaju SMS-ów

„To niesamowite, co potrafią grzyby” – cytuje Yu Fukasawa z Uniwersytetu Tohoku w Popular Science. - Miej pamięć, ucz się i podejmuj decyzje.

Japońscy naukowcy są znanymi kolekcjonerami grzybów. Od kilku lat próbują zrozumieć, co siedzi w głowach grzybów, zgłębiając tajniki komunikacji między sobą, z przedstawicielami środowiska, a także z samym środowiskiem.

W niedawnym badaniu zespół kierowany przez Fukasawę odkrył, że grzyby potrafią poruszać się w przestrzeni kosmicznej. Artykuł ukazał się niedawno w czasopiśmie Fungal Ecology.

Naukowcy eksperymentowali z tzw. grzybami drzewiastymi z gatunku Phanerochaete velutina. Jedzenie podawano na tych samych drewnianych deskach. Ale położyli je na ziemi w inny sposób. W jednym przypadku jest krzyż, w drugim okrąg.

Grzyby nie wyrosły przez przypadek. Lub równomiernie od środka obrazu. W jakiś sposób „zrozumieli” istotę, zrozumieli trendy i w pewnym sensie „wymyślili”, jak dokładnie ułożono kawałki drewna. Ponieważ zaczął rosnąć w zależności od swojej pozycji na ziemi.

Tam, gdzie deski ułożono poprzecznie, grzyby skupiały się na czterech skrajnych deskach. Krąg „nauczył” grzyba rosnąć tylko wewnątrz kręgu. Nie pojechali do centrum.

Japońskie założenie: Grzyby poruszają się w jedną lub drugą stronę w zależności od lokalizacji źródła pożywienia, wybierając optymalną trasę. Oznacza to analizę sytuacji i podjęcie decyzji.

Grzyby są połączone ze sobą grzybnią, złożoną, rozgałęzioną, nitkowatą strukturą. Grzybnia jest podobna do układu nerwowego. I nie tylko na zewnątrz, ale także przez nici tworzące sieć grzybni przepływają sygnały elektryczne, które grzyby wymieniają w lesie. A sam sygnał zaskakująco przypomina stymulację towarzyszącą pobudzeniu mięśni i włókien nerwowych. W zeszłym roku Fukasawa i jego współpracownicy byli o tym przekonani i opisali swoje odkrycia w tym samym czasopiśmie Fungal Ecology.

Naukowcy wbili igły elektrod w sześć rosnących w pobliżu grzybów. Było sucho. Odgłosy grzybów słychać okresowo, ale słabo. Chociaż jest to zrozumiałe. A potem zaczęło padać. I grzyby wyrosły. Sygnały elektryczne stały się częstsze i zauważalnie silniejsze.

Jednocześnie pomiary wykazały, że grzyby nie „krzyczały” w przestrzeń, ale były przekazywane specjalnie swoim sąsiadom. Sygnał został specjalnie dostarczony do grzybów w formie jakiejś wiadomości SMS. Inaczej mówiąc, wiadomość została dostarczona. Być może grzyb zapowiedział deszcz.

Dwa lata temu brytyjscy naukowcy zainteresowali się zdolnością grzybów do wysyłania i odbierania sygnałów elektrycznych.

Profesor Andrew Adamacki, profesor informatyki i obliczeń niekonwencjonalnych oraz dyrektor Instytutu Obliczeń Niekonwencjonalnych na Uniwersytecie Zachodniej Anglii, twierdzi, że stymulacja wytwarzana przez grzyby ma podobną strukturę do ludzkiego języka. Podążają charakterystycznym, powtarzającym się łańcuchem. Jak słowa w zdaniu. Niektóre mają nawet 9 liter. W rzeczywistości słowa trzyliterowe są bardziej powszechne.

Brytyjscy naukowcy zasugerowali, że grzyby mogą omawiać między sobą to, co ich interesuje: stan fizjologiczny grzybni, warunki środowiskowe oraz obecność lub brak składników odżywczych. Mogą do siebie dzwonić i liczyć swoje straty, zwłaszcza po inwazji grzybiarzy.

Według Japończyków grzyby są elektrycznie połączone nie tylko między sobą, ale także z drzewami, z którymi współdziałają ich korzenie. Możesz wysłać sygnał. Ale znowu jego znaczenie pozostaje tajemnicze.

„Jesteśmy wciąż na początku naszej podróży i nie powinniśmy spodziewać się szybkich rezultatów” – powiedział profesor Adamatsky.

Być może grzyby potrafią poruszać się w przestrzeni kosmicznej dzięki temu, że odbierają i przesyłają sygnały elektryczne.

Przeczytaj o niesamowitych zdolnościach umysłowych grzybów. W rzeczywistości jest to grzyb z gatunku Physarum policephalum, który zapuścił korzenie w zoo Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Grzyby te uczą się i przekazują zdobytą wiedzę na pokrojone kawałki. I umie tworzyć sieci, optymalnie łącząc poszczególne węzły, rozwiązując tzw. „problem komiwojażera”.

Źródło: Комсомольская правда-Digital