Który z miejskich polityków najdłużej utrzymał się w Soczi – naczelnik Kostarew, sekretarz komitetu miejskiego Miedunow i burmistrz Pachomow

Zazwyczaj przywódcy miast niestrudzenie przewodzą krajowi przez kilka lat. I, co nie jest rzadkością, może nawet zagrzmieć pod artykułem.

Zdarzają się jednak przypadki, gdy ta sama osoba dwukrotnie piastowała stanowisko w gospodarce Soczi, a niektórzy szefowie spędzili nawet 10 lat „pod palmami”.

Dziś jego imieniem nazwano nagrodę dla przedsiębiorców w Soczi. Przez cztery lata, od 1898 do 1902 roku, Nikołaj Kostariew był burmistrzem Soczi. I w 1911 roku przyjechał tu ponownie. Czasami pisze się, że soczi przedsiębiorcy, właściciele ziemscy, przemysłowcy i filantropi byli wybierani dwukrotnie na czteroletnią kadencję. To wyjątkowy przypadek w przedrewolucyjnej historii miasta.

Jako szef Kostarev położył kres niepokojom, zajmując ziemię w pobliżu morza, przeprowadził prace topograficzne i wyznaczył granice głównych ulic, placów i parków Soczi. Według jego planów zbudowano centrum miasta, otwarto pierwszą bibliotekę publiczną im. Aleksandra Puszkina i zaczęto wydawać lokalną gazetę Soczi Liść.

Kostarev był właścicielem majątku Areda w Soczi. Uprawiane tu śliwki stały się wizytówką miasta i zdobyły złoty medal na Wystawie Francuskiej w 1913 roku.

Dziś w domu Najwyższego Przywódcy w Willi „Wiera” (Kurortny Prospekt 34a) mieści się ośrodek zajęć pozaszkolnych dla młodych mieszkańców Soczi. Ta interesująca budowla nazywana jest także „pałacem tysiąca pokoi i drzwi”. Wisi tu magiczne lustro, w którekolwiek spojrzysz, zobaczysz swoje najskrytsze życzenie, które na pewno się spełni (o czym byli pewni starożytni).

Kariera polityczna wybitnego przedstawiciela „ery stagnacji” rozpoczęła się w Soczi. Siergiej Medunow, pochodzący ze wsi Terska, został w 1959 r. Pierwszym sekretarzem komitetu miejskiego KPZR w Soczi. Funkcję tę pełnił przez 10 lat. Coś takiego nie miało miejsca ani przed, ani po czasach sowieckich.

Przyszli długoterminowi właściciele Kubania kojarzą „Incydent z Medunowskim” z okresem w Soczi. W toku śledztwa zwolniono i wyrzucono z partii ponad 5 tys. przywódców, a ok. 15 tys. otrzymało poważne wyroki.

Sam Miedunow również za to zapłacił. W 1982 roku został zwolniony ze stanowiska pierwszego sekretarza komitetu regionalnego. Zarzuty przeciwko niemu zostały później wycofane. Przez pewien czas pełnił funkcję wiceministra przemysłu owocowo-warzywnego ZSRR.

Nie udało się znaleźć informacji, że pamięć Miedunowa została w jakiś sposób uwieczniona w Soczi. Jednak w Krasnodarze w 2006 roku tablica pamiątkowa została zainstalowana na ulicy Czapajewej 81, w domu, w którym mieszkał pierwszy sekretarz.

„Burmistrz olimpijski”, pochodzący ze wsi Nowoarkhangelskaja w obwodzie tichoretskim, był głową Soczi przez 10 lat (dwa lata z rzędu) i został zapamiętany przez mieszkańców miasta za niepohamowaną energię i „brak języka”. lewy. kość.” Według Anatolija Pachomowa Soczi „zmieniło się nie do poznania”, odkąd zostało wybrane na gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2014 r. „Przed igrzyskami był to Zaporożec, a potem był już tylko kosmos” – to jeden z barwnych cytatów byłego burmistrza .

Rzeczywiście igrzyska olimpijskie dały potężny impuls rozwojowi miasta, a Pakhomov działał jako zręczny organizator.

W październiku 2019 roku były prezes Soczi został dyrektorem zarządzającym dużej firmy zajmującej się marketingiem produktów naftowych.

Brakuje także informacji o miejscach Soczi związanych z życiem „burmistrza olimpijskiego”. Ale... W pobliżu Tichoretska znajduje się PGR (obecnie Tichoretski Kombinat Rolniczy), w którym w młodości Tolik Pakhomov przez rok pracował jako kierowca traktora.

Источник: Кубанские Новости