„Poczułem, że to święta sprawa”: w Kazaniu otwarto ostatni nieczynny historyczny meczet

„Poczułem, że to sprawa święta”: otwiera się ostatni nieczynny historyczny meczet w Kazaniu.

„Turyści również będą zainteresowani odwiedzeniem tego meczetu.”

„Ten meczet ma bardzo głęboką historię” – powiedział mufti Tatarstanu Kamil Hazrat Samigullin podczas dzisiejszej ceremonii otwarcia. — Jest takie dzieło Amirkhana Eniki „Meczet płacze”. Specjalnie o niej napisano. W czasach sowieckich, kiedy meczet był zamknięty, krążyły pogłoski, że podczas Akszamu (wieczornej modlitwy – przyp. red.) słychać było płacz dzieci.

Główny bohater, młody dziennikarz, otrzymuje zadanie napisania raportu na temat starożytnego budynku. Autor pozostawia czytelnikom możliwość wyciągnięcia własnych wniosków na temat natury niezwykłego zjawiska. Być może była to sowa, która wleciała do meczetu. Zdaniem muftiego w Związku Radzieckim Eniki nie potrafiła pisać inaczej.

„Z tego punktu widzenia myślę, że turyści również będą zainteresowani odwiedzeniem tego meczetu” – podsumował.

Dziś laska mułły została przekazana imamowi-khatibowi Białego Meczetu, Faridowi Hazratowi Salmanowi. Zapytany, czy podczas procesu renowacji odczuwał pomoc z góry, podkreślił:

- Zawsze i wszędzie! Ludzie są mili i sympatyczni. Wspierali nas, gdy prosiliśmy o pomoc. Wszystkim, którzy wzięli udział w tej szlachetnej sprawie, dziękujemy za przywództwo Republiki Tatarstanu. Działały bardzo łatwo. Poczułem, że to rzecz święta.

„Meczet to nie tylko miejsce kultu”.

W trakcie prac specjaliści rozebrali dobudówki z czasów sowieckich, przywrócili meczetowi historyczny wygląd oraz wzmocnili fundamenty i grunt. Jednym z najważniejszych kroków była renowacja minaretu, który został zburzony w czasach sowieckich.

— Nasi Tatarzy zakładają, że projekt meczetu znajduje się w „Meczecie Galejewskim”. Tutaj także odkryto mały element. Projektanci odrestaurowali projekt w oparciu o tę kolorystykę” – wyjaśnił Farid Hazrat Salman.

Powierzchnia odnowionego meczetu wynosi 542 mkw. metr. Na drugim piętrze znajdują się dwie sale modlitewne dla mężczyzn, a na pierwszym piętrze sala modlitewna dla kobiet z osobnym wejściem. W architekturze pomnika można dostrzec stylizowane formy średniowiecznej bułgarskiej i tatarskiej architektury ludowej, a także elementy architektury klasycystycznej. Na ścianach szamaile z surami Koranu i imionami proroków.

Dodatkowo w trakcie prac wybudowano oddzielny budynek pomocniczy, w którym mieściła się łazienka, jadalnia i kotłownia. Jak zauważył Farid Hazrat Salman, wznoszenie nowych budynków na terenach z zabudową historyczną nie jest zadaniem łatwym. Na szczęście udało nam się zdobyć wszystkie niezbędne dokumenty.

Historia Białego Meczetu sięga setek lat. Pierwszy meczet pojawił się w tym miejscu w 1741 roku. Był to wówczas budynek drewniany. Kamienny meczet został zbudowany w latach 1801-1805 przez kupca Gabdrakhima Valitova. Został zamknięty w 1928 roku. W czasach sowieckich obiekt kilkakrotnie zmieniał właścicieli. Mieściło się w nim klub futrzarski, szkoła i budynki administracyjne fabryki futer. Budynek zwrócono wiernym dopiero w 2002 roku.

Przed ceremonią otwarcia goście odmówili modlitwę powitalną na cześć meczetu. Następnie Kamil Hazrat Samigullin odczytał surę z Koranu. Odrestaurowany meczet wielokrotnie chciał przyjąć więcej parafian.

„Teraz zarówno starsze pokolenie, jak i młodzi ludzie mogą przychodzić na modlitwę w czasie wakacji, w trudnych i szczęśliwych czasach. Niech ją Bóg błogosławi. Dzień dobry! — tym życzeniem zakończył swoje przemówienie Rustam Minnikhanov.

- Proszę, od teraz rób to całkowicie. Wiemy, że meczet to nie tylko miejsce kultu. Tam czyta się Nihas, przeprowadza się ceremonie nadawania imion i rozwiązuje różne zadania.

Według niego obecnie budowane są nowe meczety, takie jak „Iske Tash”, „Marjani”, „Zakabannaya” i „Nurulla”. Prace prowadzone są zarówno w obwodach Wysokogorskim, jak i Kukmorskim w Tatarstanie.

„Niedawno Iwan Nikołajewicz (Guszczin, przewodniczący Komitetu RT ds. Ochrony Dziedzictwa Kulturowego - przyp. red.) rozmawialiśmy z Iwanem Nikołajewiczem o dzielnicy Nurlatsky, wsi Kizlyau. Meczet jest bardzo stary, drewniany i warty odwiedzenia. W tym mieście, w medresie Kisliau, studiowało wielu teologów”. Kamil Hazrat powiedział:

Источник: Реальное время