Han Gan – „człowiek, który się opiera”

Historia Hangana to podróż przez skomplikowany i mroczny labirynt ludzkiej świadomości. To nie tylko pisarka, ale swego rodzaju chirurg literacki, odsłaniający pokłady traumy, przemocy i wewnętrznego oporu. Jej twórczość od dziesięcioleci inspiruje czytelników, rzucając im wyzwanie, aby spojrzeli na świat przez pryzmat szoku, bólu i twardej prawdy.

Han Kang urodził się w Gwangju w Korei Południowej w 1970 roku. Od najmłodszych lat otaczały ją książki. Miłość do czytania zaszczepił w córce ojciec, także pisarz, choć nie udało mu się to. To książki pomogły Khanowi przetrwać biedę i ciągłe przemieszczanie się. Ale jeden z kluczowych momentów, które ukształtowały jej światopogląd, miał miejsce w 1980 roku. W tym czasie jej rodzina uciekła z miasta w związku z niedawnym brutalnym stłumieniem protestów studenckich znanych jako powstanie w Gwangju.

Wspomnienia Han Kang opowiadają o tym, jak w wieku 10 lat odkryła ukrytą książkę zawierającą zdjęcia brutalnie zamordowanych demonstrantów, w tym twarz młodej dziewczyny okaleczoną bagnetem. Kahn stwierdziła, że ​​ten moment „rozbił w niej coś miękkiego” i stał się punktem wyjścia do głębszego zrozumienia natury przemocy, co później stało się centralnym tematem jej twórczości.

Han Kang jest najbardziej znany ze swojej powieści Wegetarianin, opublikowanej po raz pierwszy w Korei w 2007 roku. Powieść stała się międzynarodową sensacją po przetłumaczeniu na język angielski i zdobyciu Międzynarodowej Nagrody Man Booker w 2016 roku. Jednak pomimo pozornej prostoty fabuły „Wegetarianin” nie jest powierzchowny. Historia kobiety, która po koszmarze postanawia zostać wegetarianką, niesie za sobą ciąg zmian nie tylko w jej życiu, ale także w życiu otaczających ją osób.

Główna bohaterka powieści, Yeon Hye, postanawia zrezygnować z mięsa, jednak krok ten wykracza poza zwykły wybór diety i jest symbolem swego rodzaju wewnętrznego protestu przeciwko patriarchalnym zasadom i okrucieństwu świata. W miarę rozwoju historii jej przemiana staje się coraz bardziej intensywna. Najpierw przestaje jeść mięso, a potem w ogóle jedzenie i próbuje stać się czymś zupełnie innym: drzewem żywiącym się światłem słonecznym.

Metafora ta zapada w pamięć czytelników, skłaniając ich do refleksji nad granicami ludzkiej egzystencji oraz nad tym, jak siły zewnętrzne i wewnętrzne mogą zniszczyć tożsamość. Powieść była krytykowana za mrok i sceny przemocy, w tym przemocy seksualnej, ale w tych scenach Hangan ukazuje wrażliwość ludzkiej natury i grozę ograniczeń, które ograniczają nasze życie. Zdolność pisarza do subtelnego i głębokiego wnikania w najbardziej ukryte zakątki ludzkiej psychiki zaskoczyła wielu.

Sam Gan nie traktuje swoich bohaterów jak wojowników w zwykłym tego słowa znaczeniu. Nie postrzega ich jako bohaterów, ale raczej jako „wytrwałość” zdolną przeciwstawić się bólowi i przemocy dnia codziennego. Tę cichą walkę widać nie tylko w „Wegetariance”, ale także w innych jej pracach.

W wywiadzie Han Kang opowiedział historię o tym, jak wydarzenie z jego dzieciństwa zmieniło jego postrzeganie rzeczywistości. Szukając książki o powstaniu w Gwangju, natknąłem się na dziewczynę, której twarz została zniekształcona przez żołnierski bagnet. Ta twarz stała się dla Khana symbolem całej niesprawiedliwości i okrucieństwa, które starał się zdemaskować w swojej pracy. Przyznaje, że nie stara się „leczyć” ani ukrywać tych wewnętrznych pęknięć, które odczuwa każdy, kto doświadczył przemocy.

Otrzymanie Nagrody Nobla przez Han Kang było ważnym wydarzeniem nie tylko dla autora, ale także dla całej kultury koreańskiej. Jak zauważyło wielu pisarzy, jego twórczość stała się katalizatorem dla całego pokolenia pisarzy koreańskich, którzy obecnie starają się być bardziej uczciwi i odważni w wyborze tematów. Pomimo przemocy i ograniczeń kulturowych związanych z jego tematyką, Khan zawsze sprzeciwiał się cenzurze i presji społecznej.

Dla Korei zdobycie Literackiej Nagrody Nobla jest źródłem dumy narodowej. Prezydent Seok Yeol Yoon powiedział: „To wielkie osiągnięcie literatury koreańskiej i powód do narodowego świętowania”, podkreślając, że praca Han Kanga dotyczy bolesnego epizodu w najnowszej historii Korei. Jednak wśród fanów autora są nie tylko intelektualiści, ale także członkowie popularnej k-popowej grupy BTS.

Dziś Han Kang jest głosem, który przebija ciszę literackiego świata i przemawia głośno i wyraźnie. Jej twórczość to nie tylko książka, ale szczera eksploracja mrocznych zakątków ludzkiej duszy, gdzie każdy bohater zmaga się z własnym wewnętrznym bólem. Jej twórczość nie pozostawia nikogo obojętnym, zmuszając czytelnika do konfrontacji z tym, co często skrywa się pod powierzchnią naszego codziennego życia.

Nagroda Nobla potwierdziła siłę głosu Han Kanga i przyniosła mu międzynarodowe uznanie. Ale dla autora to tylko kolejny krok na długiej i trudnej drodze do zrozumienia i zrozumienia ludzkiej natury. „Nigdy nie uważałam się za bohaterkę, raczej jako osobę, która stawiała opór” – powiedziała w wywiadzie. I w tym oporze rodzą się prawdziwe arcydzieła, które pozostawiają ślad w historii literatury.

Ekaterina Petrova jest felietonistką literacką gazety internetowej Realnoe Vremya, autorką kanału Telegram „Bułeczki z makiem” i założycielką pierwszego internetowego klubu książek subskrypcyjnych „Makulatura”.

Źródło: Реальное время