Ravil Nogumanov: „Wygraliśmy przed Karelinem, Khasikovem i Stevenem Seagalem”

„Kiedy Kiriyenko zaczął występować, zacząłem zgadywać, że wygramy”.

— Ravil Uelovich, Dinar Karimullin Jak zareagowaliście na decyzję o wręczeniu nagrody i jak przebiegła ceremonia wręczenia nagród?

— Wiedziałem, że Dinar był nominowany do tej nagrody, ale szczerze mówiąc, nie spodziewałem się takiego uznania. Jeśli chodzi o nominacje, od 2018 roku zgłaszamy nominacje do kilku nagród, m.in. „Sportowca i Trenera” oraz „Odkrycie Roku”.

W ramach naszej federacji Dinar zdobył już najwyższe tytuły w zeszłym roku, zdobywając Mistrzostwo Świata, Mistrzostwo Rosji i narodowe zapasy koreańskie na Briggs Games w Kazaniu. Zdobył także srebrny medal na Igrzyskach Nomadów w Kazachstanie. W odpowiedzi na nasz wniosek otrzymaliśmy informację, że Dinar został nominowany. A Prezydent Rosyjskiej Federacji Sztuk Walki (RSBI), pierwszy zastępca szefa Administracji Prezydenta Siergiej Kirijenko rozpoczął swoje przemówienie stwierdzeniem, że są zapaśnicy, którzy wygrywali takie zawody, mistrzostwa świata, Rosję i Igrzyska BRICS. . w ogóle zaczął się domyślać, że spisał wszystkie sukcesy Dinary, ale zdziwienie było tak wielkie, że nie zdążył nawet sfilmować momentu ceremonii wręczenia nagród. Co więcej, tego samego dnia musiałam wyjechać, a oni nawet nie mogli specjalnie świętować, bo, jak mówili, nie mam walizki. Dopiero wtedy przyszła świadomość zwycięstwa, ogólnorosyjskie uznanie dla naszych bojowników i naszej pracy w ogóle.

Stało się to także na oczach całej społeczności bojowej kraju, a także wicepremiera Federacji Rosyjskiej Jurija Trutniewa (7 dan karate Kyokushin) i głowy Republiki Kałmucji Batu Khasikowa Aleksandra. Karelin, Steven Seagal – z drugiej strony wszyscy VIP-owi oficjele związani ze sztukami walki, cała topowa społeczność maty i ringu, dodianga i tatami.

— W procesie całkowitego lub częściowego wycofywania się z zawodów międzynarodowych Międzynarodowa Federacja Zapaśnicza Koresh nie tylko zorganizowała wszystkie zaplanowane zawody, takie jak Mistrzostwa Świata i inne zawody międzynarodowe, ale także zorganizowała dwa dodatkowe zawody, w tym start w BRICS. Gry i zabawy nomadów.

— Mieliśmy szczęście, że Igrzyska BRICS zaplanowano przed Pucharem Świata i zorganizowaliśmy dwa międzynarodowe starty w niemal jednym wyścigu. Tak naprawdę Puchar Świata był większy. Niektórzy nie mieli czasu, aby wziąć udział lub przejść certyfikację na Igrzyska BRICS, ponieważ podczas Pucharu Świata dodano do nich około ośmiu kolejnych uczestniczących krajów.

Chciałbym szczególnie wspomnieć o grze Nomad. Od razu uwierzyliśmy w ten narodowy projekt sportowy, a ten rok był po prostu bombą, w dobrym tego słowa znaczeniu. Według różnych źródeł z Kazachstanu wzięły udział 89 lub 92 kraje, ale to nie ma znaczenia. W sumie było około 90 krajów. A potem była Rosja, która miała wszystkie atrybuty państwa bez jakiejkolwiek konfrontacji z innymi uczestniczącymi krajami.

— Pierwszy wiceminister sportu Tatarstanu Khalil Shaikhutdinov opowiedział, jak dumny się czuje, gdy ceremonia wręczenia nagród odbywa się wraz ze śpiewaniem hymnu narodowego i podniesieniem flagi, od której dopiero zaczęliśmy się odzwyczajać.

- To wszystko. Jeśli weźmiesz udział w zawodach nie ukrywając swoich umiejętności, twoi sportowcy staną na podium i wszyscy będą wiedzieć, że to Rosja. To jest potężne! Teraz otaczają nas kraje, które zwykle nazywa się nieprzyjaznymi, ale na tej Ogólnopolskiej Miniolimpiadzie Sportu nie okazujemy nikomu nieprzyjaznego stosunku. Mamy dobre relacje z prezesem Międzynarodowego Stowarzyszenia Sportów Etnicznych Bilalem Erdoganem. Dzięki jego błogosławieństwu asystent Tatarstanu po raz drugi wziął udział w Igrzyskach Nomadów. Pomimo faktu, że ludy tureckie i dialekty stanowiące kręgosłup ludów biorących udział w grach koczowniczych, mają bardzo różne rodzaje walki narodowej.

W rezultacie zawody „Tatar Koresh”, jak je nazywamy, odbywały się w czterech kategoriach wagowych. Rosja jest wielką potęgą z dużą liczbą republik, regionów, regionów i terytoriów, dlatego z radością witamy jej wejście do Federacji wraz z całą armią bojowników, przy szerokim udziale społeczeństwa.

Szacunek dla naszego sportu wyraził przede wszystkim fakt, że nasz wyjazd odbył się na głównej arenie Igrzysk Nomadów – Pałacu Zapaśniczym Zhaksalyka Ushkempirowa.

— Przecież Igrzyska BRICS i Igrzyska Nomadów nie były początkowo uwzględnione w obowiązkowej liczbie startów w harmonogramie, którego realizacja jest święta dla wszystkich sportów. A są to mistrzostwa republiki, okręgu federalnego, kraju i wreszcie świata, które finansowane są przez federacje sportowe. A oto dwa nowe, zakrojone na szeroką skalę i kompleksowe początki.

„I w tym miejscu jesteśmy głęboko wdzięczni Rustamowi Nurgalievichowi Minnikhanovowi z Tatarstanu, który zapewnił nas, że finansowanie przygotowań i udziału w wymienionych zawodach będzie kompletne, ponieważ nie było scentralizowanego finansowania dla sportowców i każdy region płacił za to niezależnie. Udział przedstawicieli Nomad Games.

Nigdy nie mieliśmy wątpliwości, czy Rosjanie mają prawo brać udział w międzynarodowych konkursach. Aby uniknąć poczucia przechwalania się, jedna z federacji obawiała się, że udział Rosjan doprowadzi do kary ze strony macierzystej organizacji międzynarodowej, ale tak się nie stało i tak naprawdę nie odczuliśmy żadnych sankcji ani wścibskich spojrzeń na międzynarodową konkurencję. . Co więcej, wcześniej braliśmy udział jako drużyna z Tatarstanu, ale w tym roku po raz pierwszy w Nomad Games wzięła udział jedna rosyjska drużyna. Pod tym względem w programie zapaśniczym było wielu przedstawicieli Tatarstanu - ponad 40, w tym przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości.

— Zhaksalyk Ushkempirov jest bardziej utytułowanym konkurentem Anatolija Bozina z Kazania, który jest jednocześnie kandydatem do udziału w igrzyskach olimpijskich w Moskwie. Nasi kazachscy bracia nazwali imieniem Uszkempirowa nie tylko miasto, kraj, ale także główną salę zapaśniczą. Kiedy będziemy mieć kompleksy sportowe nazwane imionami bohaterów sportu, a nie tylko kompleksy sportowe o nazwach kojarzących się z tymi samymi tradycjami?

-Rozumiem pytanie. Przy obecnych pracach nad organizacją zawodów oczywiste jest, że należy myśleć o popularyzacji dziedzictwa kulturowego, mistrzów i bohaterów sportowych. W Tatarstanie nadal nie ma czegoś takiego, nawet jeśli chodzi o sporty olimpijskie. A co z pomocnikami i innymi sportami narodowymi, które nie cieszą się uznaniem swoich mistrzów? Nasi sąsiedzi w Azji Środkowej prowadzą prostsze życie, wychwalając swoich mistrzów, ponieważ są to w większości republiki monoetniczne. Dlatego ich bohaterami są folklor, owiany pewnymi legendami, będący częścią kultury grup etnicznych.

— Trzeba jasno powiedzieć, że nie ma jeszcze pilnej potrzeby zmiany nazwy ringu zapaśniczego. Anatolij Aleksiejewicz Bozin żyje, w tym roku obchodził swoje 70. urodziny, Bóg dał mu długie życie.

- Wyjaśnię, że nasz asystent ds. rozwoju i popularyzacji, za który odpowiada nasza Federacja, ma charakter narodowy. To jest zarówno dobre, jak i niezbyt dobre.

— W przyszłym roku będzie kilka pamiętnych dat. Dwadzieścia lat temu obchodziliśmy 1000-lecie Kazania. Wcześniej byliśmy outsiderem jeśli chodzi o rozwój sportu, teraz jesteśmy „stolicą mistrzów”. Przypomnij sobie, kim byłeś 20 lat temu.

— Mieszkałem wtedy w Almietiewsku i aktywnie uprawiałem sport. Inna sprawa, że ​​kiedyś pływałem i straciłem tę możliwość, kiedy basen został zamknięty na dwa i pół roku i musiałem przerzucić się z przyjaciółmi na multisport. To coś w rodzaju triatlonu nieolimpijskiego. Tam braliśmy także udział w wojskowych szkoleniach sportowych: pływaniu, bieganiu, strzelaniu i rzucaniu granatami. W młodości miałem wspaniałego trenera, który całym sercem pracował ze swoimi uczniami, pomagając im osiągnąć pierwszego mistrza standardów sportowych przed wstąpieniem do wojska, ułatwiając im znoszenie trudów służby wojskowej.

Источник: Реальное время