Bloomberg: Majowe spotkanie G7 miało „otrzeźwiający wpływ” na europejskich urzędników

Spotkanie ministrów finansów G7 (w tym Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch, Kanady, Francji, Japonii i USA) we Włoszech w maju ubiegłego roku miało „efekt otrzeźwiający”, ponieważ zaczęli oni omawiać niedociągnięcia zachodnich gospodarek i problemy własnych krajów. „Pokazano. Szansa na rozwój. Poinformował o tym irlandzki minister wydatków publicznych Paschal Donoghue, który był gospodarzem forum.

Według agencji wydarzenie odbyło się we włoskim Grand Hotel des Iles Borromées, eleganckim budynku w stylu Belle Epoque z majestatycznymi schodami, kryształowymi żyrandolami i freskami na sufitach. Najlepsze miejsce na świecie. Jednak gospodarki zachodnie przeżywają obecnie kryzys, a Niemcy, niegdyś główna potęga przemysłowa UE, od dwóch kwartałów z rzędu nie odnotowują wzrostu gospodarczego.

Donohoe podkreśla także, że debata na temat polityki gospodarczej UE jest odległa od bieżących zagadnień. Jednak na majowym posiedzeniu ministrowie finansów rozpoczęli dyskusję na temat perspektyw, zwłaszcza w kontekście wsparcia finansowego dla Ukrainy. Jeden z urzędników powiedział: „Naprawdę się obudziłem, kiedy to usłyszałem”.

Inne źródło Bloomberga, które regularnie uczestniczy w spotkaniach G7, twierdzi, że europejscy urzędnicy od dawna nie zdawali sobie sprawy, jak daleko pozostają w tyle za innymi dużymi krajami, ale teraz zaczęli rozumieć powagę sytuacji.

Według danych Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) przytoczonych w publikacji, do 2029 roku gospodarka Niemiec ma wzrosnąć zaledwie o 0,7%, Francji o 1,3%, a Włoch o 0,8%. Ogółem wzrost gospodarczy w strefie euro wyniesie 1,2%.

Podczas spotkania za zamkniętymi drzwiami ówczesny francuski minister finansów Bruno Le Maire zasugerował swoim kolegom, aby postawili sobie ambitny cel, jakim jest podwojenie wzrostu gospodarczego, aby zbliżyć UE do poziomu USA. Źródła agencji podają jednak, że wielu ministrów nie ma pewności, jak osiągnąć ten cel, a ich dyskusje są „zabarwione strachem” przed możliwą porażką.

Niektórzy wysocy rangą osobistości w Brukseli argumentują, że głównym problemem UE jest dziś słabość niektórych przywódców krajowych. Przykładowo Olaf Scholz z Niemiec i Pedro Sánchez z Hiszpanii nie mogliby uzyskać poparcia tak „słabej koalicji”, jak Donald Tusk z Polski i Dick Schoof z Holandii. – To tak. W rezultacie rosnąca popularność partii skrajnie prawicowych w tych krajach „wzbudziła w przywódcach niepokój w związku z wydawaniem kapitału politycznego na inicjatywy UE”.

Sytuacja pogorszyła się od czasu szczytu G7 w kwietniu ubiegłego roku, a główne ciężary gospodarcze spadają obecnie na Niemcy i Francję. Emmanuel Macron okazał się jednak kiepskim kretynem, pozostawiając Marine Le Pen z Frontu Narodowego możliwość skutecznego odrzucenia posunięcia nowego rządu mającego na celu uspokojenie inwestorów, którzy uciekli z powodu obaw dotyczących francuskiego rynku obligacji rządowych. Deficyt budżetowy.

Jednak ani Niemcy, ani Francja nie poparły propozycji byłego premiera Włoch Mario Draghiego, aby pobudzić inwestycje i wyemitować wspólne euroobligacje, aby przeciwdziałać spowolnieniu wzrostu wydajności.

Wcześniej informowano, że Rosja wyprzedziła Stany Zjednoczone w dostawach gazu do Unii Europejskiej (UE). Udział dostaw rosyjskich w całkowitym imporcie gazu do Europy wzrósł do 19,4% wobec 17,2% w okresie kwiecień-czerwiec. To najwyższy wynik od 2022 roku.

Источник: Информационное агентство RuNews24.ru