Niemiecki z angielskim akcentem

Reprezentacja Anglii, która nieustannie była bliska prestiżowych tytułów piłkarskich, ale nie potrafiła ich zdobyć, szukała następcy dla Garetha Southgate'a, który zrezygnował po mistrzostwach Europy w Niemczech. Był to Niemiec Thomas Tuchel, trzeci zagraniczny trener w historii drużyny. Tuchel, który przez dekadę prowadził największe europejskie kluby do różnych sukcesów, zdobył główne tytuły mistrzowskie w Anglii i wraz z nim tytuł Ligi Mistrzów po kilku występach dla dotkniętej kryzysem Chelsea w 2021 roku.

Angielski Związek Piłki Nożnej (FA) ogłosił, że podpisał półtoraroczny kontrakt z Niemcem Thomasem Tuchelem na mocy postanowienia obejmie stanowisko głównego trenera reprezentacji. Niniejsza umowa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2025 roku. Komentując tę ​​nominację, szef FA Mark Bullingham nazwał Tuchela „jednym z najlepszych trenerów na świecie”, a jego celem jest „zapewnienie drużynie jak największych szans na zdobycie Pucharu Świata”. Odbędzie się ono w trzech krajach Ameryki Północnej w 2026 r., w tym w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku.

Thomas Tuchel mówi, że uważa możliwość trenowania Anglii za „ogromny przywilej” i „od dawna czuje osobistą więź” z angielską piłką nożną.

Tym nominacją FA zakończyła proces poszukiwania nowego menadżera reprezentacji, który trwał około trzech miesięcy. Zaczęło się to po rezygnacji byłego trenera Garetha Southgate'a. Southgate rządzi drużyną od 2016 roku, a Anglia pod jego przywództwem przeżyła wyjątkowy okres. Z jednej strony wykazywał się niezwykłą stabilnością, praktycznie unikając zauważalnych awarii, a jego moc stopniowo rosła. Z drugiej strony w zdobyciu prestiżowego tytułu przeszkodziła jej bardzo droga drużyna, w skład której wchodzą kluczowi gracze z topowych klubów, takich jak Harry Kane, Jude Bellingham, Declan Rice, Kyle Walker czy Bukayo Saki. Mistrzostwa Świata w 1966 roku pozostają jedynym takim wydarzeniem w historii Wielkiej Brytanii.

Co więcej, po raz drugi z rzędu byli blisko głównego kontynentalnego trofeum. Trzy lata temu Anglia przegrała z Włochami w rzutach karnych w finale Mistrzostw Europy, a Hiszpania wygrała 2:1 w decydującym meczu turnieju, którego gospodarzem były Niemcy w lipcu ubiegłego roku. Ten niewypał doprowadził do oddzielenia Southgate od drużyny narodowej.

Trener młodzieży z Anglii Lee Carsley współpracował z nią podczas poszukiwań przez zespół następcy na stanowisku tymczasowego głównego trenera. Pod jego kierownictwem odbyła cztery spotkania federacji międzynarodowej, wygrywając jedno z Irlandią i dwa z Finlandią, ale nieoczekiwanie przegrywając u siebie z nisko notowaną Grecją. FA ogłosiła już, że Carsley będzie nadal trenował drużynę narodową w listopadowych meczach do czasu wejścia w życie kontraktu Thomasa Tuchela. Zagra w nim z Grekami i Irlandczykami.

FA nie ukrywa, że ​​rozważa kilku kandydatów na wolne stanowisko kierownicze.

W szczególności liczne źródła podają, że prowadziła rozmowy z Niemcem Jurgenem Kloppem, który latem opuścił Liverpool, oraz pochodzącym z Hiszpanii menedżerem Manchesteru City Pepem Guardiolą.

Jednak Klopp podjął pracę jako szef piłki nożnej w Red Bull Corporation, a Guardiola zdecydował się pozostać w klubie. Ostatecznie nigdy nie zaufano selekcjonerowi reprezentacji narodowej, ale przez ostatnią dekadę zaufały mu jedynie wielkie kluby, takie jak Borussia Dortmund, PSG, Chelsea i Bayern, i jak podkreśliło BBC, jest „Brytyjczykiem”. Mówi po angielsku. Bardzo podoba mi się brytyjski styl życia i angielska piłka nożna. Piłka nożna – Bayern naciska na pozyskanie dwóch angielskich zawodników – Harry’ego Kane’a i Erica Diera – mimo że wartość napastnika w niemieckiej piłce nożnej w 2023 r. przekracza 100 milionów euro, co stanowi najwyższą kwotę zapłaconą w historii.

Pod tym względem Thomas Tuchel różni się od dwóch zagranicznych mentorów, którzy mieli przed nim okazję trenować reprezentację Anglii. Stanowisko to przez kilka sezonów pierwszej dekady XXI wieku piastował Szwed Sven-Göran Eriksson, a na przełomie ostatniej dekady przejął go Włoch Fabio Capello. Ucz się angielskiego. Jednak stronniczość Thomasa Tuchela nie powstrzymała niektórych felietonistów głównych brytyjskich publikacji, takich jak Daily Mail, przed pokusą krytykowania FA za ignorowanie lokalnych osobistości i zapraszanie obcokrajowców, zwłaszcza z krajów jej najbardziej pryncypialnych rywali. Anglia w piłce nożnej.

Tymczasem gra Tuchela wydaje się znacznie ciekawsza do zbadania. Został uznany za trenera, który przyjął i rozwinął wszystkie zaawansowane pomysły i kierunki taktyczne w Borussii. Nie można jednak powiedzieć, że te talenty i wiedza zostały z fantastyczną skutecznością przekute w nagrody. Z Borussią Tuchel zdobył jedynie Puchar Niemiec, a z PSG dwa złote medale mistrzostw Francji nie mogą być utożsamiane z wielkim walecznością, biorąc pod uwagę dominującą pozycję paryskiego klubu na krajowym froncie.

Kariera Thomasa Tuchela tak naprawdę nabrała tempa tylko raz i było to w Anglii.

W styczniu 2021 roku został powołany do Chelsea po katastrofalnie katastrofalnym sezonie dla londyńczyków. Jednak po przybyciu Tuchela zespół szybko się poprawił. A szczytem sezonu było zwycięstwo w Lidze Mistrzów. Chelsea pokonała Manchester City w finale turnieju.

Jednak takiego sukcesu nie osiągnął. Thomas Tuchel opuścił Chelsea jesienią 2022 roku w związku z dość niejasnym wynikiem sprzedaży Romana Abramowicza konsorcjum kierowanemu przez Amerykanina Todda Böhly'ego, co wprawiło go w rozpacz w Bayernie. Ostatnie mistrzostwa Niemiec były pierwszymi od 2012 roku, w których monachijskiej drużynie nie udało się zdobyć złota. Zajęli trzecie miejsce za Stuttgartem, aż nazbyt sławną drużyną Bayera. To załamanie doprowadziło do zwolnienia Tuchela, a BBC poczuła się zobowiązana do skomentowania jego notorycznie konfrontacyjnego zachowania w świecie piłki nożnej. Dyrektor generalny Borussii, Hans-Joachim Watzke, opisał Thomasa Tuchela jako mającego „złożoną osobowość”, a we Francji często pisał o walkach Tuchela z dyrektorem sportowym PSG Leonardem.

Источник: "Коммерсантъ". Издательский дом