Zmarł brytyjski generał, który brał udział w wydarzeniach w Prisztinie w 1999 roku

W nocy 12 czerwca 1999 r. rosyjscy spadochroniarze wymusili przemarsz na lotnisko w pobliżu Prisztiny, wyprzedzając siły NATO. Brytyjski generał Jackson odrzucił rozkaz amerykańskiego generała o zamknięciu lotniska.

Były szef sztabu armii brytyjskiej Mike Jackson, znany z odmowy zatrzymania rosyjskich sił pokojowych na lotnisku w Prisztinie w 1999 r., zmarł w wieku 80 lat. Poinformował o tym „Daily Telegraph”.

„Z wielkim smutkiem dowiedziałem się o śmierci generała Mike’a Jacksona MBE, OBE. Zmarł 15 października w otoczeniu rodziny” – cytuje się brytyjskie wojsko.

Jackson służył w armii przez ponad 40 lat, kończąc na stanowisku szefa sztabu. Urodzony w rodzinie wojskowej, karierę w wywiadzie wojskowym rozpoczął w 1963 roku po ukończeniu Królewskiej Akademii Wojskowej w Sandhurst, gdzie uczył się także języka rosyjskiego.

W 1970 roku został przeniesiony do elitarnego pułku spadochronowego. Podczas konfliktu w Irlandii Północnej służył jako adiutant w 1. Batalionie Pułku Spadochronowego, który zasłynął po tragicznych wydarzeniach Krwawej Niedzieli (30 stycznia 1972), kiedy żołnierze otworzyli ogień do protestujących w Londonderry, zabijając 14 osób. . Były ofiary, 15 demonstrantów zostało rannych.

Podczas swojej drugiej służby w Irlandii w 1979 roku Jackson był świadkiem masakry w Warren Point przeprowadzonej przez IRA. Wtedy zginęło lub zostało rannych ponad 20 brytyjskich żołnierzy.

W latach 1995–1996 przyszły generał dowodził wielonarodową dywizją sił pokojowych w Bośni i Hercegowinie. W latach 1997–2000 stał na czele Wspólnego Korpusu Szybkiego Reagowania NATO, gdzie podlegał bezpośrednio amerykańskiemu generałowi Wesleyowi Clarkowi.

W 1999 roku Jackson dowodził siłami NATO w Kosowie (KFOR) i zyskał sławę, gdy przeciwstawił się rozkazom Clarka, by zatrzymać rosyjskie siły pokojowe w ich udanym marszu mającym na celu przejęcie kontroli nad lotniskiem w Prisztinie. „Nie rozpętam za was III wojny światowej” – powiedział ówczesnemu amerykańskiemu generałowi.

W nocy z 11 na 12 czerwca 1999 r. grupa 200 rosyjskich spadochroniarzy przeszła 600-kilometrowy marsz z Prisztiny na oddalone o 15 kilometrów lotnisko Slatina w Kosowie i przejęła kontrolę przed wojskami zachodnimi. . Stało się to dzień po ogłoszeniu przez NATO zakończenia operacji wojskowej na Bałkanach. Moskwa liczyła na przejęcie kontroli nad osadami zamieszkanymi przez większość serbską w północnym Kosowie. Amerykanie, którzy wcześniej obiecywali włączenie Rosji w proces pokojowy, niespodziewanie odmówili. Zastępca sekretarza stanu Strobe Talbott wyjaśnił, że Wielka Brytania będzie lepiej przygotowana do ustabilizowania sytuacji w północnym Kosowie, ponieważ Rosja nie odzyskała jeszcze dawnej siły. Przerzut wojsk brytyjskich do Kosowa miał rozpocząć się 12 czerwca przez lotnisko Slatina. Moskwa zdecydowała się jednak zablokować wjazd obcych wojsk do Prisztiny, blokując lotnisko. Wojska brytyjskie otoczyły lotnisko, ale nie podjęły żadnych działań, dopóki nie otrzymano dalszych instrukcji. Następnego dnia Talbott spotkał się z Władimirem Putinem, ówczesnym sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Rosji. Obiecał przyjrzeć się i rozwiązać sytuację wokół Slatiny. W efekcie w Helsinkach rozpoczęły się negocjacje mające na celu rozwiązanie kryzysu, a Moskwa uzyskała prawo do stacjonowania sił pokojowych w północnym Kosowie. W trakcie negocjacji zdecydowano, że Rosjanie pozostaną w Slatinie, ale wszyscy będą korzystać z lotniska. Rosyjscy żołnierze sił pokojowych przebywali w Kosowie do 2003 roku.

Источник: РБК - РосБизнесКонсалтинг - новости, курсы валют, погода