Siła miłości i los człowieka: 15 występów w Kaliningradzie i Swietłogorsku, które rozśmieszą i wzruszą

W drugiej połowie października sale teatralne Kaliningradu i regionu zachwycą widzów różnorodnym repertuarem – od wzruszających melodramatów po błyskotliwe komedie. Wybraliśmy 15 najjaśniejszych występów, które umilą Twoje jesienne wieczory. Spektakl, utrzymany w duchu czarno-białego kina, oddaje atmosferę Hollywood od czasów pojawienia się dźwięku na dużym ekranie. Joe Gillies, bezrobotny młody scenarzysta, próbuje uciec przed wierzycielami swojego banku, kiedy niespodziewanie spotyka dwie dziewczyny: redaktorkę Betty Schaeffer i gwiazdę kina niemego Normę Desmond. „Podupadająca Norma Desmond została zapomniana przez publiczność i nie była już pożądana we współczesnym kinie. Nadal pozostaje wielką aktorką i idolką milionów, żyjącą w świecie fantasy, w którym marzy o zagraniu Salome i sama pisze scenariusze. Przypadkowo Gillies nadal mieszka w rezydencji Normy i pracuje nad scenariuszem. „Norma jest gotowa zrobić wszystko, nawet samobójstwo, aby zdobyć i utrzymać miłość Gilliesa” – wyjaśnia.

Historia o przypadkowym spotkaniu, które może zmienić wszystko. Gittel jest tancerką cierpiącą na chorobę fizyczną i psychiczną. Dziewczyna prowadzi frywolny tryb życia, ledwo wiążąc koniec z końcem. Jerry jest młodym prawnikiem w trakcie rozwodu. Ich losy się krzyżują, a to, co zaczyna się jako niewinna randka, przeradza się w coś więcej. Spektakl opowiada o dwójce samotnych ludzi, którzy znajdują w sobie wsparcie. Muszą odpowiedzieć na ważne pytania. Czy miłość może przezwyciężyć rany przeszłości? Obsada: Tatyana Antgolts, Grigorij Antipenko. Reżyseria: Alexey Kiryushenko – aktor, reżyser i scenarzysta.

„Reżyser Jewgienij Malentsew i aktorzy dramatu kaliningradzkiego przetłumaczyli podręcznikowy scenariusz „Burza z piorunami” napisany w XIX wieku na współczesny rosyjski i ponownie przemyśleli fabułę dramatu. Aby zmniejszyć dystans dzielący widza od wydarzeń spektaklu, dramatopisarz przeniósł akcję do teraźniejszości i skupił się na relacjach w rodzinie Kabanowów. W nowym czytaniu „Burzy z piorunami” reżyser dokonał różnych tłumaczeń dramatu Ostrowskiego na język angielski. „Technologię tę reprezentuje transliteracja nazwy Thunderstorm” – czytamy w opisie wydarzenia. Według reżysera aktorzy ćwiczą po rosyjsku, ale dzięki angielskiemu tłumaczeniu na nowo spojrzą na wydarzenia ze spektaklu i „uzyskają nową perspektywę na od dawna znaną fabułę”.

Komedia liryczna na podstawie sztuki Alejandro Casony – opowieść o tym, jak się rozumieć, kochać i jak słyszeć głosy życia i śmierci. Główny bohater Pablo jest młody i seksowny, ale zupełnie nie potrafi przystosować się do norm społecznych. Jego próby nauki czytania i zachowywania się w społeczeństwie zawsze kończyły się niepowodzeniem. Nowa szansa na zmianę sytuacji pojawia się przed Margot, młodą nauczycielką z dużego miasta. Ich spotkanie to zderzenie barbarzyństwa i cywilizacji, ukazujące mocne i słabe strony obu. „Ma to wartość, jeśli ludzie zobaczą i zrozumieją, że chociaż sztuka jest na pozór staroświecka, w istocie tekst jest napisany tak, jak jest dzisiaj. „Savage” to oda do miłości. Jeśli kochamy siebie, ludzi wokół nas i życie, nie będziemy walczyć. Bohatera nazwano barbarzyńcą, ale jego dusza okazała się znacznie szersza” – dzieli się swoimi przemyśleniami reżyser Michaił Sales.

To serial komediowy autorstwa dramatopisarza Kena Ludwiga. Zgodnie z fabułą główny bohater, nieudany brytyjski aktor, będzie musiał przejść wiele przygód, aby uzyskać szczęśliwe zakończenie. Umierająca milionerka szuka dawno zaginionego siostrzeńca. Młodzi ludzie postanowili przyjechać do ciotki, ale okazało się, że starsza kobieta nie szuka chłopca, ale dziewczynki. „Młodzi ludzie są zmuszani do przebierania się w stroje damskie. Ale stan mojej babci znacznie się poprawia. Poza tym w jej domu mieszkają urocze małe dziewczynki. „Aktor-poszukiwacz przygód oczywiście się zakochuje, ale droga do serca kobiety wiedzie przez przygodę, żarty i wiele niespodzianek” – głosi hasło.

Komedia powstała na podstawie obserwacji młodego pisarza, który pracował jako urzędnik w stołecznym sądzie sumienia. Akcja spektaklu rozgrywa się w starej Moskwie, w połowie XIX wieku. Przypomina obraz ekstrawaganckiego życia mieszczańskiego, z portretem „siebie” i strojami bohaterów „od samego początku”. Urzędnicy państwowi i ich rodziny w całej okazałości. „Jak zdobyć dochodową pozycję? Czy da się wszystko osiągnąć uczciwie? Na scenie [przedstawiane są] żywe postacie z własnymi koncepcjami i doświadczeniami. Jedna „pryncypialna” osoba sprzeciwia się „koncepcyjnej” pojedynczej większości… i nawet po dwóch stuleciach problem nie został jasno rozwiązany. „Główne zło Rosji nie zostało jeszcze wyeliminowane” – stwierdził.

Skromne życie zamożnej rodziny, które wydawało się bajką ze szczęśliwym zakończeniem, legnie w gruzach, gdy zderzą się ze zmienioną rzeczywistością. „Myśl, że ta bajka już się nie wydarzy, że błogosławiona noc zamieni się teraz w ponury poranek, staje się nie do zniesienia. krzyknęła. Aby wyeliminować ten protest, rodzina decyduje się na konserwację, utrzymując miraż „życia jak dawniej”. Do tego nadają się wszystkie środki: oszustwo, fałszerstwo, podmiana, skąpa kalkulacja. Tak przedstawia się fabuła spektaklu. Autorem fantastycznej i paradoksalnej opowieści „Nie tylko na Boże Narodzenie” jest niemiecki pisarz Heinrich Böll, laureat literackiej Nagrody Nobla.

Widzowie zobaczą dzieło fantasy, które łączy świat rzeczywistości i baśni. To historia miłosna współczesnego Rusłana i Ludmiły. Życie licealisty w elitarnym liceum kreatywnym jest pracowite i istotne. „Przyjemność estetyczna i wizualne piękno spektaklu pozwalają bez niepotrzebnego stresu zanurzyć się w głębiny odwiecznych tematów wielkiego rosyjskiego klasyka. Jednocześnie zobacz, czy potrafią sobie powiedzieć, co się dzieje. Na scenę wychodzą Fiodor Dostojewski, Nikołaj Gogol, Lew Tołstoj, Michaił Lermontow, Anton Czechow i Iwan Turgieniew i dyskutują” – mówią o spektaklu. Muzyczna i poetycka historia reżysera Stepana Pektieva sytuuje się na styku teatru i kina, a wciągający dźwięk daje widzowi poczucie, że wychodzi z roli obserwatorów i faktycznie uczestniczy w wydarzeniach rozgrywających się na scenie.

Spektakl oparty jest na dziełach klasyków literatury światowej O. Henriego i Andre Mauroisa. Fabuła bada w sztuce i życiu „ścieżki, które niepokoiły ludzkość od czasów biblijnych: służyć Bogu lub mamonie, brać od innych lub poświęcać się dla bliźniego, istnieć lub posiadać, dobrze żyć lub umrzeć za przyjaciół .” ." Dla." Reżyser Joseph Fishman pokazuje, jak łatwo jest potknąć się na życiowej ścieżce poprzez losy artystów połowy XX wieku. Tylko miłość i szczerość pomogą ci przetrwać to do końca.

Na podstawie sztuki Williama Szekspira w tłumaczeniu Borysa Pasternaka. „Zło jest dobre, dobro jest złe” – to złowieszczy paradoks głoszony przez nieziemskie siły, które zwróciły wzrok na Szkocję. Rozgrywa się tu podręcznikowa tragedia, która do dziś szokuje mnie swoją ciemnością, rozpaczą i niepohamowanym okrucieństwem. Ale na tym świecie nie ma już dobra. Jest tylko zło, które przekracza wszelkie granice. „W spektaklu Władysława Tutaka podjęta jest próba stworzenia świata pustej przestrzeni, czarnej skrzynki, w której nie pozostaje nic poza pięknem i estetycznym złem. „Przeklęty las, po którym wędrują zagubione i martwe stworzenia, gdzie strach i agresja maszerują na przemian jak prawa i lewa noga” – czytamy w streszczeniu serialu. Ale czy jest wyjście? A może nie jest to przypadek, ale nieunikniony błąd tkwiący w samej naturze ludzkiej? Czy to tragedia rockowa czy tragedia ludzka? Spektakl szuka odpowiedzi na te odwieczne pytania.

„To jak „Eugeniusz Oniegin” Puszkina: wspaniały tekst, fascynująca fabuła, dwuznaczność, głębia postaci. Co ciekawe, jest to także historia współczesna. Lingwiści z czołowych szkół i uniwersytetów nazywają Oniegina nawet pierwszym hipsterem literatury rosyjskiej”. Reżyserzy pisali o tym dziele. „Staraliśmy się traktować słowa Puszkina tak ostrożnie, jak to możliwe, zachowując fabułę i historię, uzupełniając je słynnymi komentarzami do powieści - ostrymi, paradoksalnymi i nowoczesnymi. Czasem bohaterowie interpretują fabułę, czasem komentują. I tutaj, zdaje się, prawdziwość powieści Puszkina, która siedziała mi w głowie od czasów szkolnych, już nie istnieje. O wyjątkowości dramatu świadczy fakt, że tekst zaczyna żyć własnym życiem, a aktorzy wchodzą w wygodną i zrozumiałą grę „standardów” i „nietykalnych”.

Komedia na podstawie sztuki Aleksandra Cypkina, w której autor z humorem i dozą cynizmu opowiada o „rzeczach niezwykłych”. Praca odbywa się w dużych miastach. Główny bohater, odnoszący sukcesy biznesmen, nie potrafi wybierać między dwojgiem kochanków. Każdy jest dobry i ciekawy na swój sposób. Nagle dowiaduje się, że wkrótce zostanie babcią, a teraz musi wybrać dziadka. „Co dziwne, pozornie prowokacyjny charakter tematu prowadzi do szczerych rozmów na temat tradycyjnych wartości rodzinnych. Spektakl przeznaczony jest dla widzów, więc nikt nie będzie się nudził – obiecuje producent.

Источник: Клопс