Woroneżka przemieniła się w słynną piosenkarkę, aby wygrać popularny program 

Elena Kislova powiedziała, że ​​​​nie była obsadzona przez osiem lat.

Tej jesieni 32-letnia Elena Kislova z Woroneża wystąpiła w programie „Jaśniej niż gwiazdy” (16+) na kanale federalnym. Tam odrodziła się jako Eva Polna, znana piosenkarka i wokalistka grupy „Guests from the Future” i wraz z dwoma konkurentkami wykonała na scenie piosenkę „Run from Me”. Odcinek wyemitowano 5 października. W zeszłym tygodniu Elena wróciła ze stolicy do Woroneża, gdzie dziennikarze „MY!” Nie przegapiliśmy okazji, aby lepiej poznać piosenkarkę i dowiedzieć się, jak dostała się do tego projektu. Wiemy też dokładnie, dlaczego przymierzała się do wizerunku Ewy i czego brakowało naszej rodaczce, aby dostać się do finału.

Ze statku na bal, a właściwie prosto z peronu stacji Woroneż do studia „MY! TV”, Elena Kislova przybyła wczesnym rankiem 12 października. W Moskwie zakończono zdjęcia do jej występu w programie telewizyjnym „Jaśniej niż gwiazdy”, o którym zawsze marzyła. Wzięliśmy udział, ale niestety nasi rodacy nie dostali się do finału.

„Bardzo się cieszę, że nie zakwalifikowaliśmy się do finału, choć nie awansowaliśmy dalej”. Elena Kislova podzieliła się z nami swoimi doświadczeniami. — To bardzo błyskotliwy projekt i jego nazwa właściwie nie jest przypadkowa. Udział w tym wydarzeniu był dla mnie niesamowitym przeżyciem, ale jednocześnie bardzo wymagającym.

W studiu dowiedzieliśmy się, że Elena pochodzi z Uzbekistanu i urodziła się w słonecznym Taszkencie. Woroneż stał się jej drugim domem. Jej rodzina przeprowadziła się tu 22 lata temu. Elena kochała muzykę od dzieciństwa, ale nikogo w jej rodzinie kreatywność nie pociągała tak bardzo jak ona.

„Jestem dzieckiem rodziców inżynierów”. – Elena mówi z uśmiechem. — Moja mama jest inżynierem geodetą, a mój ojciec jest geofizykiem. I ja po raz pierwszy poszłam w ich ślady. Wstąpiłem na wydział geologiczny Uniwersytetu Państwowego w Woroneżu. Nikt mnie nie zmuszał, miałam wspaniałych rodziców i dali mi ogromną swobodę wyboru. Sama podjęłam decyzję, że chcę kontynuować dzieło ojca. Dzięki niemu otrzymałam dużą pomoc na studiach. Studiowałem tyle, ile mogłem i przeszedłem wszystkie etapy, aby uzyskać tytuł licencjata, magistra i magistra. Próbowałem też tej pracy. Gdyby nie moja miłość do muzyki, prawdopodobnie nie zostałbym super profesjonalistą.

Elena mówi, że pierwsze oznaki jej miłości do muzyki pojawiły się, gdy miała siedem lat. Dziewczyna zobaczyła fortepian i zapragnęła nauczyć się na nim grać. Matka wspierała pasję córki, a w drugiej klasie spełniła swoje pragnienie zapisując się na zajęcia muzyczne.

– Pociągała mnie muzyka klasyczna. Pamiętam zabawną historię. Kiedy wszystkie dzieci proszą o jakąś zabawkę na Nowy Rok, przychodzę i mówię: „Mamo, tato, dajcie mi kolekcję Czajkowskiego”. Elena się śmieje. „Ale ta prośba naprawdę ich zaskoczyła”. Na początku myśleli, że żartuję, ale potem zdali sobie sprawę, że to było moje prawdziwe pragnienie i oczywiście dali mi ten prezent.

Elena zaczęła profesjonalnie zajmować się muzyką w 2011 roku. Zdobyła dalsze wykształcenie i poświęciła pięć lat wokalowi akademickiemu.

„Chciałam śpiewać, mając jednocześnie stabilną pracę” – mówi Elena. „Nauczyłam się grać na pianinie i jestem w tym dobra, ale sama nie umiałam śpiewać, więc zaczęłam się uczyć śpiewać.

Rozwijając się twórczo, Elena mówi, że niejednokrotnie próbowała wziąć udział w przesłuchaniach do różnych konkursów, ale dopiero kilka lat później osiągnęła poziom federalny.

„Starałam się o udział w przesłuchaniach przez około osiem lat” – powiedziała piosenkarka. — Brałem udział w konkursie, ale nie zdałem. Moim zdaniem zabrakło technicznego głosu i odwagi. Spektakl „Jaśniej niż gwiazdy” był moim pierwszym projektem. W zeszłym roku próbowałam wziąć udział w tej wystawie i nie wyszło, ale w tym roku miałam szczęście. Przeszedłem casting!

Każdy może zgłosić chęć wzięcia udziału w tym projekcie. Według naszej bohaterki w swoim profilu wskazała, że ​​mogłaby przemienić się w piosenkarkę Evę Polną. Na tym zdjęciu Elena Kislova wystąpiła w projekcie „Jaśniejsze niż gwiazdy”.

— Eva Polna to jedna z moich ulubionych performerek. Podziwiam ludzi, którzy są nie tylko piosenkarzami, ale także pisarzami. Warto. W końcu człowiek przekazuje całą kreatywność przez siebie” – mówi Elena Kislova. — Dla mnie Eva Polna jest legendą. Na scenie występuje od 25 lat, a jej muzyka wydaje się ponadczasowa. Sama trochę piszę twórczo i jest to bardzo bliskie mojemu sercu.

Zdaniem Eleny przygotowania do udziału były bardzo rozbudowane. Dziewczyna dużo trenowała, najpierw w studiu w Woroneżu, a następnie w Moskwie. W ekipie organizacyjnej spektaklu pracują nauczyciele, którzy pomagają uczestnikom przygotować się do występów. Kostiumy, makijaż – to wszystko spada także na barki prowadzących program.

„Podszedłem do programu z dużą obawą” – przyznaje. "MÓJ!" Elena. - Jednym z powodów jest to, że wizualnie bardzo różnię się od aktorów. Ten niuans jest ważny dla serialu. Próbowałam liczyć mimikę i ruchy, ale patrząc na zawodniczki wydawało mi się, że są bliżej Evy Polnej. Praca z głosem jest dla mnie trochę łatwiejsza, ale z plastycznością, mimiką i transformacją wizualną jest już trudniej. Więc dla mnie też było to wyzwanie.

Długo oczekiwany występ na scenie stał się wielkim sprawdzianem dla Eleny Kislovej. Dziewczyna przyznaje, że po raz pierwszy w życiu doświadczyła dzikiego podniecenia, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczyła.

„Zwykle się nie martwię, ponieważ mam już doświadczenie i pracuję w tym kierunku od wielu lat” – mówi Elena. — Mogę powiedzieć, że od 2020 roku jestem całkowicie zanurzony w muzyce i kreatywności. Ale występy były dla mnie nowym środowiskiem. Chociaż jego głos nie drżał, gdy mówił, wydarzyło się coś nieoczekiwanego. Serce zaczęło mi bić tak mocno, że nie słyszałam muzyki w słuchawkach. Nie mogłam sobie poradzić z tą sytuacją. Głębokie oddychanie nie pomogło; w mojej głowie nie było nic. Jedyne, co słyszałem, to głośne, szybkie uderzenia, uderzenia, uderzenia mojego serca. Zagłuszyło wszystko! Nie wiem, jak skończyłem śpiewać. Tak ocenia publiczność. Ale przegrałem z moim przeciwnikiem. Złożyło się na to kilka czynników, a wszystkie głosy jurorów przypadły dziewczynie z Ługańska. Nie ma jednak wstydu, że nie dotarliśmy do finału.

Według MOESHNIKa występ Eleny Kislovej w wizerunku Evy Polnej wyglądał całkiem pomyślnie. Głos i tonacja są bardzo podobne do oryginalnej piosenki. W naszym studiu Elena pokazała swój talent. Śpiewała głosami amerykańskich piosenkarek Cher i Laury Pergolizzi (LP).

„Śpiewam zawodowo i uczę śpiewu już od kilku lat, więc mogę parodiować niektórych artystów. To także jeden z obszarów mojej działalności – wyjaśnia Elena. — Doskonale rozumiem, jak działa aparat głosowy i jak można go dostosować do konkretnej tonacji głosu. Swoją drogą, Eva Polna była jedną z najtrudniejszych artystek, ponieważ częściej pracowała na stanowiskach wystąpień publicznych. A tym, którzy pracują z głębszymi lub jaśniejszymi dźwiękami, łatwiej jest dostroić głos. Bo tam, gdzie głosy się łączą, styl jest ważniejszy. Na przykład Cher, Shakira, LP.

Elena mówi, że ma wielu ulubionych artystów, ale przede wszystkim pociągają ją gwiazdy, które były u szczytu swojej popularności w latach 2000-tych.

„Dorastałam słuchając muzyki lat 2000. Bardzo mnie ona zainspirowała i odcisnęła piętno na moim twórczym życiu” – mówi piosenkarka.

Na koniec zapytałem Elenę o jej sen.

„Moim marzeniem jest zbudowanie stadionu”. Dziewczyna się roześmiała. — Jakie jeszcze marzenia może mieć artysta?

Źródło: МОЁ! Online. Все новости Воронежа