Dlaczego tym razem kampania wyborcza w Ameryce stała się wyjątkowa? Komentarz Georgy'ego Bovta

Co tym razem sprawiło, że kampania wyborcza w USA była wyjątkowa? Komentarz Georgy'ego Bovta

Obaj kandydaci są obiektywnie słabi – twierdzą politolodzy. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku Harris, która również straciła prawybory swojej partii. Zwraca uwagę, że Trump jest zbyt agresywny, zbyt brzydki i ma bardzo negatywną reputację.

W Stanach Zjednoczonych kampania prezydencka dobiega końca. Ponadto 5 listopada ponownie wybrana zostanie jedna trzecia amerykańskiego Senatu i cała Izba Reprezentantów. Liczne sondaże wskazują, że Kamala Harris i Donald Trump mają niemal równe faworyzowanie, ale urzędujący wiceprezydent nadal utrzymuje niewielką przewagę w sondażach ogólnokrajowych. Ale wszystko zależy od głosów stanowych i podziału głosów Kolegium Elektorów. Co jeszcze wyróżnia tę kampanię?

Ten wyścig wyborczy będzie prawdopodobnie najcięższy w najnowszej historii Ameryki. W jednym z siedmiu tzw. stanów wahadłowych o wszystkim mogły zadecydować tysiące głosów. Może tylko jeden. Pensylwania otrzymała 19 z 270 głosów elektorskich potrzebnych do zwycięstwa. Jeśli wygra wiceprezydent Demokratów Kamala Harris, zostanie pierwszą kobietą-prezydentem, która nie jest biała. Jeśli Donald Trump wygra, stanie się drugim prezydentem, który zostanie wybrany na drugą kadencję po przerwie od czasu Grovera Clevelanda w 1892 roku. Będzie także pierwszym byłym prezydentem skazanym za przestępstwo. Jednak po wyroku ławy przysięgłych werdykt sądu nie został jeszcze ogłoszony.

Wszyscy wskazują na duże różnice w wartościach między Demokratami i Republikanami jako kluczową cechę amerykańskiej polityki. Ponieważ jednak przeciętny człowiek zajmuje się przede wszystkim sprawami państwa i praktyki stosowane przez państwo znacznie się od siebie różnią, system federalny pozostaje w zasadzie stabilny i jest za wcześnie, aby go pogrzebać.

Na szczeblu federalnym podziały były tak duże, że każda partia mogła wskazać na swojego kandydata kogokolwiek, a on nadal byłby awatarem, na którego nadal będą głosować „ich” wyborcy. Ponad 40 z 50 stanów konsekwentnie głosuje na kolor czerwony (Republikanie) lub niebieski (Demokraci). Mniejszości i nowi imigranci częściej głosują na kandydatów Demokratów. Z możliwym wyjątkiem rosyjskojęzycznych, zwłaszcza starszego pokolenia, które w większości popierają Trumpa, ponieważ widzieli już dość socjalizmu w swoim kraju, a Partia Demokratyczna przesunęła się ostatnio znacząco na lewicę.

Dla Republikanów ta kampania może być ich ostatnim sukcesem na szczeblu federalnym. A ze względu na demografię nie będzie już mogła zajmować Białego Domu ze względu na „dużą liczbę” osób. Albo będziemy musieli się radykalnie zmienić.

Jednocześnie obaj kandydaci są obiektywnie słabi. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku Harris, która straciła nawet prawybory swojej partii. Wiele osób uważa, że ​​Trump jest zbyt agresywny, zbyt brzydki, wyjątkowo antyklimatyczny, daleki od mądrego polityka i, szczerze mówiąc, kandydata mniejszości. Jest to jednak bardzo zgrana mniejszość. Harris starała się podkreślać, że w przeciwieństwie do Trumpa nie uważa swojego przeciwnika za wroga. Ale nie wie, jak jasno wyrazić swoje myśli. Poza jasnym stanowiskiem w sprawie aborcji (jest tu proliberalna) i kilkoma jawnie populistycznymi obietnicami, jej program jest niejasny. Co więcej, szczyt „lewicowego” liberalnego programu w Ameryce wydaje się być już za nami, co wielu bardzo irytowało. To nie przypadek, że wiele dużych korporacji po cichu porzuciło politykę różnorodności i inne kwoty na rzecz mniejszości, które „ciągle doświadczają krzywdy zawodowej”. Trump może nadal być w stanie wygrać ten argument. Dzieje się tak dlatego, że Ameryka nie jest jeszcze gotowa na to, aby czarnoskóra Azjatka została prezydentem. To samo dotyczy faktu, że wielu jego zwolenników odmawia udziału w sondażach organizowanych bez powodu przez stronnicze liberalne media.

Głównymi tematami kampanii były warunki gospodarcze i inflacja, nielegalna imigracja, aborcja i ogólnie amerykańska demokracja. Polityka zagraniczna, w tym Ukraina, tradycyjnie pozostaje na niskim poziomie. Wyborcy nie uważają żadnej kwestii polityki zagranicznej za decydującą.

Harris przyrzekł przeciwdziałać rosnącym cenom i rygorystycznie je regulować w supermarketach, zobowiązał się stworzyć „gospodarkę możliwości” dla klasy średniej, pobudzić budownictwo mieszkaniowe, oferując dotacje w wysokości do 25 000 dolarów dla osób kupujących dom po raz pierwszy oraz obniżki podatków dla rodzin o niskich dochodach . Obiecali, że to zwiększą. Rozszerza program ubezpieczenia zdrowotnego Medicare dla seniorów. Oczekuje się, że stawka podatku dochodowego od osób prawnych wzrośnie z 21% do 28%.

Trump obiecał zmniejszenie inflacji poprzez obniżenie kosztów energii poprzez zwiększenie produkcji i złagodzenie przepisów. Opowiada się za obniżeniem stóp procentowych i podatków od osób prawnych do 15% dla krajowych firm produkcyjnych. W handlu zagranicznym obiecał podniesienie ceł, zwłaszcza na Chiny. Wbrew hasłu Harrisa o liberalizacji aborcji Trump zaproponował przeniesienie tej kwestii na poziom stanowy i zapewnienie bezpłatnego zapłodnienia in vitro na poziomie federalnym. Zdecydowanie sprzeciwia się nielegalnej imigracji, masowym deportacjom, a nawet odbieraniu obywatelstwa amerykańskiego po urodzeniu, jeśli rodzice są nielegalni. Wyborcy bardziej ufają Trumpowi w kwestiach gospodarki i imigracji, natomiast Harris, który nazywa Trumpa faszystą, ma większe poparcie w kwestiach wartości i aborcji.

Wytypowanie dzisiejszego zwycięzcy – lotto. Przedterminowe głosowanie oddało już około 70 milionów osób. Demokraci są tu tradycyjnie bardziej aktywni. Jednak i tym razem Partia Republikańska również odnotowała dużą aktywność w głosowaniu przedterminowym. Oczekuje się, że decydujące będą wyniki w trzech stanach wahadłowych – Pensylwanii, Wisconsin i Michigan. Dokonajmy jeszcze bardziej ryzykownej prognozy. Ktokolwiek wygra Pensylwanię, historycznie kolebkę amerykańskiej demokracji, ma 80–90% szans na zostanie prezydentem Stanów Zjednoczonych. To niesamowite, do jakich nonsensów ucieka się czasami polityka na całym świecie.

Источник: BFM.ru - деловой портал