Kara dla rodziców: jaki jest stopień ingerencji rządu w sprawy rodzinne

Ale to pytanie nie jest już retoryczne. Dzieje się tak dlatego, że elementy naturalności są w nim mocno rozmyte. Dziś ten problem, w którym nie powinno być nic więcej niż naturalne pragnienie ludzi, aby być płodnymi i rozmnażać się, został wprowadzony w ramy polityki państwa.

Jeżeli polityka rządu zakłada redukcję populacji całego stanu lub populacji długowiecznej mającej prawo do tej ziemi z urodzenia, rząd może bezpośrednio („jedna rodzina, jedno dziecko”) lub pośrednio (na przykład poprzez przymusowe rodzenie dzieci) ograniczyć rozrodczość . . zapobiegnie temu. poparcie dla tych „praw człowieka”, które czynią ludzi bezpłodnymi).

Jeśli polityka rządu oznacza wzrost liczby ludności, rząd zapłaci za dzieci. Albo, jak w Busan w Korei Południowej, władze były tak zdesperowane, że zdecydowały się dać pieniądze młodym ludziom, którzy po prostu związali się po terminie wyznaczonym przez samorząd.

Żaden z nich nie jest naturalny, jeśli chodzi o ucieleśnienie jednego z najważniejszych instynktów żywych istot: prokreacji. Ale jedno i drugie dobrze wpisuje się w obraz życia rodzinnego starannie regulowanego przez władze.

Czy urodziłeś dziecko? Oto zachęta pieniężna dla Ciebie. Czy dożyłeś pewnego wieku, ale nigdy nie miałeś dzieci? Pozwólcie, że przedstawię karę za to. Albo chociaż podnieść podatki dla bezdzietnych. Proszę, daj im znać!

Załóżmy, że podążasz ścieżką „narodzin dziecka”. W tym celu masz prawo do materialnych zachęt i korzyści. Jednocześnie państwo czuje się uprawnione do ukarania Cię jako rodzica, jeśli nie spełniasz jego standardów. Po pierwsze, znowu za pomocą pieniędzy pojawia się ten uniwersalny odpowiednik. Po drugie, Twoje dziecko może oddalić się od Ciebie. Kraj go lepiej wychowa!

Jeśli wcześniej dzieci, które obrażały i dręczyły rodziców, uważano za karę dla samych rodziców („Moja kara!”, „Mój krzyż!”), Teraz takie kary nie wystarczą państwu i wymyśla się dodatkowe kary, aby wzbudzić strach. rodzice. Robię coś złego. A w światopoglądzie, w którym rodzenie dzieci jest regulowane przez politykę, jest to po prostu logiczny rozwój.

Kiedy polityka rządu ma na celu pośrednio zmniejszenie liczby dzieci, kara jest konsekwentnym środkiem. Kiedy jednak rząd mówi, że powinniśmy mieć więcej dzieci, podsycając jednocześnie obawę rodziców, że zostaną ukarani za każdy błąd, sygnały są mieszane.

Aby dzikie zwierzęta mogły się rozmnażać w niewoli, tworzone są warunki „jak najbliżej natury”. Ludzie wierzą, że pieniądze oraz systemy nagród i kar powinny rozwiązać problem. Gdyby to zadziałało, przyznaję, czułbym się zawiedziony, jakbyśmy robili ze świata laboratorium hodowlane (do którego wciąż mamy dostęp). Ale to nie działa. Ludzie zarabiają, ale te, które chcą rodzić, nadal rodzą więcej. Oto, co jest interesujące: najczęściej ma to miejsce na obszarach wiejskich poza kontrolą państwa lub w rodzinach imigrantów lub społecznościach etnicznych, gdzie państwo unika interwencji. Ponieważ „mają swoje tradycje”. Tym samym uznaje się, że migranci i Cyganie mają prawo do swoich tradycji. Zawiera tradycje edukacyjne. Dopóki nie wydarzy się coś absurdalnego, organy regulacyjne pozwalają im rozmnażać się na wolności. Jednak większość Rosjan (albo tutaj ich miejsce zajmują „cywilizowani Europejczycy”) nie uznaje prawa do tradycji i naturalności. Tak właśnie następuje neurotyzacja społeczeństwa.

Jedna na dziesięć kobiet w Wielkiej Brytanii używa leków przeciwdepresyjnych. W ciągu 10 lat liczba ta podwoiła się. W USA 25% kobiet przyjmuje leki przeciwdepresyjne. Jednak choć w Korei jest ona rzadko stosowana (przynajmniej oficjalnie temat psychoterapii nie jest uważany za bardzo dobry temat), to nie wpływa na wskaźnik urodzeń. Nie chodzi o to, że leki przeciwdepresyjne mają bezpośredni wpływ na płodność, ale o to, że mówimy o nerwicach. Ludzie żyją w świecie, w którym łatwiej jest się utrzymać, bawić i być odpowiedzialnym, a kiedy na świat przychodzą dzieci, zabawa staje się trudniejsza, ale wzrośnie zewnętrzna kontrola nad sobą w toku obliczeń. Dzieci zawsze są zagubione, a w świecie ściśle przestrzegającym granic porządku są elementem niepożądanym, który nieuchronnie wybucha i przeszkadza. Ktoś powinien za to zostać ukarany. Prawidłowy? W ramach obowiązującej ideologii dzieci nie mogą być karane. Oznacza to, że rodzice muszą zostać ukarani!

Czy zatem państwo nie powinno w ogóle ingerować w wychowanie rodziny i wychowanie dzieci?

Nie, czasami trzeba interweniować. Przede wszystkim napraw powstałą w sobie nierównowagę: podczas gdy niektóre rodziny są uważane za „tradycyjne”, a zatem nietykalne, inne można zakłócać bezduszną ręką, bez interwencji. Jeśli kraj ma nadzieję wykorzystać migrację jako jeden ze sposobów na zwiększenie swojej populacji (i rzeczywiście to robi), wówczas sensowne byłoby, aby zaczął postrzegać rodziny imigrantów jako coś więcej. Ponieważ jako potencjalni obywatele nie powinni kierować się swoimi tradycjami, ale naszymi.

Ale aby tak się stało, musimy mieć i szanować nasze tradycje. Należy uznać, że Rosjanie chętniej decydują się na posiadanie i wychowywanie dzieci na obszarach wiejskich, aby uniknąć kontroli i ingerencji rządu. Zmniejszyć presję na rdzennych Rosjan poprzez inwestycje w rozwój obszarów wiejskich, w tym w dostęp transportowy do dróg, szkół i szpitali, wsparcie budownictwa mieszkaniowego oraz organizację pracy (w tym pracę w dojazdach). Bardzo ciekawe będzie zobaczyć, czy za rok budżet przeznaczony na poprawę Moskwy zostanie skierowany na poprawę wsi.

Są rodziny, w których dzieci są nadal radością, a nie ciężarem, i rodziny rdzennych Rosjan. Nie oznacza to, że nie potrzebujesz dóbr materialnych, ale oznacza to, że będziesz się rozmnażać, nawet jeśli nie będzie Cię to kosztować nic dodatkowego. I to prawda. Należy przestrzegać tego sposobu działania i przedstawiać go jako preferowany, a wsparcie należy zapewnić w formie pomocy (rzeczy, praca, naprawy, wysłanie w razie potrzeby niani lub pracownika socjalnego), a nie pieniędzy. Będzie to skuteczna pomoc i będzie wyglądać jak opieka, a nie program „poród za pieniądze”.

Jeśli chodzi o karę, rodzice powinni stosować kary pieniężne jedynie w oczywistych przypadkach (takich jak spowodowanie szkody w czyimś mieniu). Ogólnie rzecz biorąc, jeśli to możliwe, należy pozostawić ludzi w spokoju i zmniejszyć poziom neurotyczności w społeczeństwie. Dzieje się tak dlatego, że dzieci wychowują nie tylko rodzice, ale także społeczeństwo. Ale dzisiaj, podobnie jak w czasach starożytnych, główną karą dla rodziców są źle wychowane i samolubne dzieci.

Источник: МОСКОВСКИЙ КОМСОМОЛЕЦ