Flirtująca maska

Melodramat kostiumowy „Sekretna miłość Casanovy” Michela van Erpa wchodzi na ekrany kin w Rosji. To fantazja stworzona przez holenderskich filmowców, inspirowana epizodami z życia legendarnego uwodziciela. Julia Shagelman zauważyła, że ​​scenarzyści chcieli nakręcić film promujący idee równości kobiet, ale ostatecznie doczekali się dobrego zakończenia – opowieści o miłości między bogatymi rodzinami.

Wydarzenia rozpoczynają się w Amsterdamie w 1758 roku. W tym czasie (oczywiście, jeśli wierzyć twórcy obrazu) przedstawiciele wyższych sfer zapuszczali trzydniowe brody, nosili pudrowane peruki i frywolnie golili głowy od czoła niemal do tyłu głowy. . W operze spotykamy dwóch takich dandysów (bez których znaleźlibyśmy się w XVIII wieku). Galatea (Dar Zuzovsky), znana w całym Amsterdamie prostytutka, przybywa tam w masce i welonie. Jednym z mężczyzn był jej wieloletni klient, pan. van der Kamp (Maarten Heymans), a drugi to jego przyjaciel z Paryża, Chevalier de Sengalt (Jona Hauer-King, który wcielił się w księcia w zeszłorocznym remake'u Disneya). „Mała Syrenka”) Rozpoczyna barwną rozmowę z Galateą, a ona nagle pogrąża się we wspomnieniach.

Akcja rozgrywa się 16 lat temu we włoskiej wiosce niedaleko Wenecji. Nasza bohaterka nie jest jeszcze kurtyzaną ani Galateą, ale prosta dziewczyna o imieniu Łucja pracuje jako służąca w posiadłości hrabiego. Właściciel (Simon Calder) traktuje ją życzliwie i uczy ją łaciny, a także czytania i pisania. Łucja chodzi boso, kładzie stopy w pończochach na stole w bibliotece hrabiego i czyta Woltera. Jak zwykle wszystko to powinno ukazywać jej kochającą wolność i niezależną naturę.

Ona wraz z młodą pięknością przyciąga jednego z gości posiadłości, młodego Giacomo Casanovę (oczywiście to ten sam de Sengalt bez peruki). „Ale nadal patrzę na dziewczyny. Między nim a Łucją wybuchają uczucia, a pokojówka Voltarian zaciąga nawet przyszłego kobieciarza do łóżka, ten jednak okazuje nieoczekiwanie konserwatywne poglądy, odmawia seksu i prosi ją o rękę. Planują ślub za kilka miesięcy, kiedy Casanova wróci z Wenecji. Niestety pod jego nieobecność Łucja zapada na ospę, z której przeżywa, ale zostaje uszkodzona. Nie mając odwagi pojawić się przed kochankiem, każe mu powiedzieć przyjaciółce, że uciekła z innym mężczyzną i z blizną na twarzy wyjeżdża do Bolonii.

Tam zaczyna uczęszczać na „spotkania uczonych kobiet”, o których usłyszała od gości hrabiego. Dla tych kobiet nauka polega głównie na siedzeniu w kręgu, prowadzeniu niejasnych rozmów filozoficznych i ciągłym narzekaniu, że społeczeństwo nie pozwala im być sobą. Jedna z nich, Zelide (Ruth Bekar), sponsoruje Łucję, zmienia jej imię na Galateę i czyni swoją sekretarką, zapewniając ją, że w Wenecji może nosić maskę wszędzie, bo tutaj oczywiście jest karnawał. W tym przebraniu Łucja pojawia się na balu i odkrywa, że ​​jej niegdyś narzeczony mężczyzna teraz zmienia kobiety jak rękawiczki. Informację tę potwierdził młodszy brat Casanovy, artysta (Josh Goulding).

To bardzo denerwuje Łucję/Galateę, lecz Zelide twierdzi, że szczęście kobiety nie powinno zależeć od mężczyzny, a ona może być niezależna i niezależna. Tak naprawdę z jakiegoś powodu kobieta może znaleźć wolność, której szuka, jedynie w burdelu, gdzie wysokiej rangi mentor zabiera ją w podróż. Nie jest specjalnie zainspirowana, ale wraz z przyjaciółką przeprowadza się do Amsterdamu, gdzie Zelide umiera, a Galatea zostaje sama i bez pieniędzy.... Generalnie wszystkie drogi prowadzą do prostytucji.

Dwie warstwy czasowe filmu wreszcie się łączą, a Galatea i Casanova/Sengalt przez pewien czas odgrywają dworski rytuał uwodzenia. To pewnie miało być nawiązaniem do Niebezpiecznych związków, ale raczej przypomina mi film Uczciwa dziwka. (1998), jedynie w „Sekretnej miłości…” wnętrza są uboższe, a kostiumy prostsze. Tym razem Casanova uparcie nie rozpoznaje swojej byłej kochanki. Ale patrząc na jego notatki, nie jest zaskakujące, że nie potrafił już odróżnić swojej twarzy od innych części ciała.

Scenarzyści przez cały film oscylują pomiędzy postępowym przesłaniem „moje ciało to moja sprawa” a bardzo tradycjonalistyczną koncepcją, że rozwiązłość seksualna może być wynikiem głębokich ran psychicznych. Jak na ironię, kapitalizm wygrywa tę bitwę. Galatea porzuca Casanovę i czułe pasje nauki Starego Świata i udaje się do Ameryki, aby realizować własne wyczyny.

Источник: "Коммерсантъ". Издательский дом